günlerdir kelimeleri bir araya getiremiyorum. dilimde birikiyor, "yok" diyorum "istediğim gibi olmadı..." susmak zorunda kalıyorum resmen. dile getiremem diye, kelimelerin değerinin, öneminin ve marifetinin hissettiklerime yetmeyeceğini düşünüyorum. "keyfim yerinde" desem ne kadar yerinde olduğunu anlayamacak kimse çünkü. Şimdi bile bakıyorum bön bön sayfaya, ama sırf aylar sonra...

ayh yazmıcam, anladım ben. sen de anladın.
yeter bence.
süleyman okursa, o da anlar.
çünkü hayat çok güzel -di, seninle,sizinle...

1 yorum:

... dedi ki...

anlamadım yazmıyo musun daha,:((