Hayat adeta biz zavallı insanlarla dalga geçmek için yaratılmış. Biz kendimizi akıllı zannedip “hayat” dediğimiz oyunda en iyi hamlelerle oynama çabasında oradan oraya koşuşturuyoruz. Bu dünya için “bu dünya o kadar kötüdür ki, şöyle azıcık daha kötü olsa varolamazdı artık” denmiştir kimi düşünürlerce –ki bence son derece haklıdır da. Hayat bir defter,biz yazıyoruz yazıyoruz,sayfaları çeviriyoruz. Ama bazen öyle şeyler yazıyoruz ki sayfalar sonrasında bile olsak o eski sayfada kalan şeyleri tekrar okuyoruz. Sıkılmadan,yılmadan yaşamaya çalışıyoruz hayalimizde. “Joker” dir o olaylar,o kişiler… Artık sizin jokeriniz her neyse…
Herkesin JOKER’i kendine…
Kimi bir yaz tatilini unutamaz,kimi bir kahkahayı, kimi bir teni, kimi bir dokunuşu… Diyorum ya herkesin jokeri kendine. O dönemin şarkıları, o dönemin dizileri, esprileri,araba modelleri bile akılda kalır. Aslında akılda kalmaz,akla kazınır. Bazen şansa o dönemin şarkısını dinlersin,esprisini duyarsın, bazense o sayfaları kendin açarsın. Bir sana bir o’na kadeh çıkarırsın.Ama yine de bütün şarabı tek başına içersin… Hele kendin açmışsan o sayfayı bir anlık,o kapıdan kendi isteğinle girersen daha heyecanlı. Pis bir sevinç içinde, dudaklarda ilginç, manasız bir tebessüm ve gözlerde bir hüzün.
Herkesin JOKER’i kendine…
Diyorum ya ne olduğu fark etmez,bir arkadaş,bir sevgili, bir olay, bir yaz, bir tatil… Baban, oğlun,sevgilin, dostun… ya da hepsi, ya da hiçbiri. Genelde bir sevgilidir ya o,hadi neyse. Herkesin Joker’i vardır. Adı üstünde, joker o. Onun kredisi bitmez. Adımı çağırdığı an olsa,o an yine bakarım, “efendim” derim kibarca.”Gel” dese gidemem ama, o da “gel” demez bilirm. O da bilir,ben çağırsam da gelmez elbet. Tabi ben de onun jokeriysem.Zaten Jokeri joker yapan,onun da beni joker yapmasıdır bir yerde… Joker’e şarkılar söylersin, “ama sen varsın” dersin. O her nerdeyse, her kimleyse… Belki de sen her nerdeysen.
Herkesin JOKER’i kendine…
Hayat garip.Jokerim, Jokersin, Joker… Benim de jokerim var elbet, biliyorum da konuşuyorum. Ben ful papazı da severim,kare ası daha da severim. Vale parlaktır,yakışıklıdır.Papaz da karizmatiktir,güven sağlar,oturur konuşursun derdini anlatırsın,o da dinler. Joker dinlemez. Ama o el,eline Joker gelmiş olması bile seni mutlu eder. Jokeri yaşamak seni mutlu eder…
Benim Jokerim,her neyse ya da her kimse, başkasının da jokeri olmaz umarım asla. Çünkü korkarım başkası da onun jokeri olacak diye. Benim jokerim bana kalsın, ben de onda kalayım Joker olarak,bu bana yeter…
-joker J
-j harfini hiçbir yazımda kullanmadığım kadar kullandım.
-j güzeldir.
-b en güzelidir.
-aBcçdefgğhıİjkLmnoöprsştUüvyz.
-havalar bi garip.
-bu yazıda “asa” kelimesini kullanmayı çok istedim ama kısmet olmadı.
-ama sen varsın.
-schopenhauer okumadan ölmeyin.
-okumayacaksanız hiç varolmamak yeğdir.
-dalları bastı kiraz.
-günaydın Jokerler, her nerde Jokerseniz…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder