Size değer veren insanları hayatınızda tutmaya çalışın abiler... Kimin önce gideceğini bilmediğimiz kanlı bir coğrafyanin tam ortasindayız. Kanımız her an akmaya müsait. Kimsenin alan kanlara şaşırmadığı koordinatlar...

Çesitli duygular ve arzular icin kırdığımız kalpler ve kırılan kalplerimiz. 

Ölüyoruz...

Her geçen gün türlü türlü ölüyoruz. 
Ölüm geldikçe aklınıza ağaca değil sevdiklerinize, değer verdiklerinize sarılın ve bunu alışkanlık haline getirin.

Birhan Keskin'in de dediği gibi, hayat bir alışkanlıklar bütünü... Ve Nil'in de dediği gibi, neyi alışkanlık yaparsan hayatın ondan oluşucak unutma.

Ölümlere değil sevgiye alışın. Yalnız kalmak hayatın verebileceği en büyük cezadır...

Hiç yorum yok: