SAPOZHKELEKH | küçük prens buradaydı...

sevgilim!
o gün söylediklerimizi yaşamak mıydı kaderimiz?
belki de kederimiz...
yıllar önce sevgilim, yıllar önce tükürüp bugün yalamak varmış kaderimizde.
sevgilim...
sen o cümleleri kurmasaydın, konuşmasaydık karşılıklı...
bugün neresinde olurduk hayatımızın, hayatlarımızın.
yıllar önce sevgilim, yıllar önce... 
biz seninle bu acıya göğüs gelebilirliğimizle zaten yüzleşmiştik sevgilim.
ölümden daha ızdıraplı sahnelerde oynadık seninle, yıllar önce ölümü bu kadar tiye alma sebebimiz bu muydu sence?...
geçen yıllar ve tüm bu yaşananlar bana tek bir şeyi söyletiyor;
bir yerden aşağı, çok aşağı düştüm. zaman solgun, sessiz, gri bir koridor. 
orada beraber daha çook uzun zamanlar üşürüz biz...

değil mi sevgilim; benim...