bir kıpırdarsak yüzümüze güldüğümüz gibi ardımızdan da gülebilirmişiz gibi...
bir kıpırdarsak içmize hızla yürürmüşüz gibi...
bir kıpırdarsak birbirimizi daha çok sevebiliriz gibi...
...geliyor sana.
aslında bana da.
"ama üstümde beyaz gömlek var, dürtme içimdeki narı..."*
*birhan keskin
4 yorum:
Yollar hep aynı yere çıkıyor, farkında mısın?
Yolların sonunda beklediğimiz kişi ordai olduğunu sanıyoruz! Bizi bekliyor olacağını bilsek daha hızlı koşardık. Biz gene de hızla koşuyoruz her sokak, her cadde elimizde kalp kırıkları. Bizi seven –beklentisiz sevenler- bir köşeye atıyoruz. Yokmuş gibi davranıyoruz, bazen onlardan nefret ediyoruz. Onları bir nevi “biz” yapıyoruz. Çekiyoruz dumanı sigaradan, dolduruyoruz o'nu ciğerlerimize. Bakakalıyoruz bir martının ardından, bakakalıyoruz bir vapurun ardından, bir cınar ağacının altına sinip bakakalıyoruz … yollar keşismeyecek o gülüşü bir daha görmeyeceğiz biliriz bilmesine ama. İşte aması var… bitti deriz her içki sofrasından kalktığımızda, cesaretle umutla!!! bitti. Kendimize geldiğimizde günaydın deriz O’na, yani sana….
Olsun nefret edilsin, sevilmesin mühim mi! Biz sevdik. O sevmesede olur. Öyle değil mi…
ne acı.. her seyde bulmak seni.. diyorum.
buraya yazdığım herkesi, bir daha başkasını asla sevemeyeceğim diyerek yazdığımdan kelli, bunların da geçeceğini çok iyi bilerek, beni sevenlere de zaman zaman şans vererek -haketmemişlerse de- yaiıyorum. yarın O'na günaydın diyeceksem de, öbür gün de O'na günaydın diyeceğimin hiçbir garantisi yok...
aşktır bunları bana yazdıran, bir suret değil. bu nedenle, herkes gider, aşk kalır diyorum ve kutumda büyük hissediyorum!
aşktır gerçek olan, gerisi hikaye...
love is love!
i love love!
Yorum Gönder