aynı yazarın, aynı kitabının, aynı noktası burkmuşsa içimizi aynı gecede, işte ben buna tesadüf diyemem. ben buna aşk da demem sevgilim korkma, ben buna küçük bir büyü derim. uzaklaşan ellerimizi arada bir birbirine değdiren bir büyü. değdiren ama tutmasına izin vermeyen bir büyü. şimdi gülümsedim sevgilim, ama içimden. yüzüm gülmedi ve sen yanımda olsaydın anlardın hep anladığın gibi "noldu" derdin, "bir şey mi diyeceksin?". Sonrası yok sevgilim.
Sonrası kalır...
Sonraya hep bir karanfil kalır...


biz ki bir konuşuruz, geriye on şey kalır.

Hiç yorum yok: