ben de zaman zaman sinirlenirim, ama kibarca.

böyle zamanlarda susmayı tercih ettiğim doğrudur. siz korkuma verin ben çaresizliğime.
aslında vermeyin hiçbir şeyinizi. vermediniz çünkü hiç. "verdim" dediniz. "çok sevdim" dediniz, en ufak rüzgarda ellerimi bırakıp gittiniz. meğersem hiç gelmemişsiniz. bu saatten sonra da sakın gelmeyiniz.

ha beni kabahatli bulacak olursanız da susmayı tercih edeceğim elbet. sizler gibi yalan dostluklara pirim vermediğimdendir sebebi.
sormadan yargıladığınız her bir an, size bahşedilen kadere bir kez daha mecbur olmanızı diliyorum.
iyi günler.

Hiç yorum yok: