SAPOZHKELEKH | küçük prens buradaydı...

ne hissediyorum şu anda?
neyim ben?
kimim?

ağlamaktan buruşmuş yüzüm. beni 2. terkedişin, 3. kalp kırışın ve son terkedeşinin 8 saat sonrasındayım şu an. bana kötü kötü mesajlar atıyorsun. kahroluyorum varlığında da yokluğunda da. neden yapıyorsun bunu. ben sana ne yaptım? ben kime ne yaptım?

ben sana kollarımı açtım geldim, hani niyetlenince tanrı yolumu açmıştı ya. ben sana "çekimindeyim" dediğim günü dahi dün gibi hatırlıyorum.
sen nesin ya?
benim sana karşı hislerim en baştan berii her bir an daha da güçlenerek artıyorken, sen nasıl bir öyle bir böylesin. nasıl sein için bunca şeyi feda edebilmiş b insanı bu kadar kırabiliyorsun?
şimdi bana senin bile iyi gelemeyeceğin bir noktadayım. ağrıma giden bu. "ben varım" diyenin sonsuz yok oluşu.

sen kimseyi sevemezsin, sen seni o kadar sevmişsin ki, sen seni sevemezsin...
sen böylesine sorgusuz sevilmemişsin, verilen sözler hep bozulmuş. bunca sevgi seni mutlu etmez ancak korkutur...