1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9,...
...
bazen hiç başlamaması, bir gün bitmesinden iyidir.
çünkü beraberlik yaşlanırken bir terk ediş gençleşir.
...
yalnız kalmak bir ilaç mıdır yoksa hastalığın ta kendisi mi?
...
bir şeye çok uzun süre bakarsan onu görmemeye başlıyorsun.
...
işte sen, kurbanlarından korkan, kanlı, zalim bıçak!
1 haftadır asabiyim biraz. her şey batıyor, her şey bana ters geliyor. özellikle iş yerinde. insanlardan ne kadar sıkıldığımı fark ediyorum hemen her dakika. ama onlarsız da olamayacağımın bilincindeyim. şarjımın bitmesi strese sokmuyor bugün beni. karnımın ağrısı dışında önemsediğim hiçbir şey yok şu an hatta. bir de eve gittiğimde bulgur pilavı yiyecek olmam önemli. ne zamandır yemiyordum. bazen her şey için çok geç gibi geliyor. bir de dönüp arkama baktığımda yaptığım bazı şeylerden dolayı kendimi inanılmaz zayıf ve ezik hissedebiliyorum. o zamanlar kendimin arkadaşı olabilseymişim keşke diyorum.
ne yapayım alışamıyorum insanların bu hallerine.
oysa onlar bana alıştı çoktan...
"bilu böyle" diyerek geçtiler yanımdan. Aylin aslım klibi tadında. bazen uyandığımda bencil oluyorum. Sonra da üzülüyorum lan. ne biçim bi çocuğum ben. ben ağlasam sümüğümde boğulurum kimsenin de ruhu duymaz lan. öküz görünümümün altında çok hassas biri varmış, annem dedi geçenlerde. Öküz mü görünüyorum lan ben? öyleymiş. melek gibiyim aslında bi bilseniz. ama sanırım arada kinci falan olabiliyorum. an an sadece. neyse, karnım ağrığiiii....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder