SAPOZHKELEKH | küçük prens buradaydı...

bi kız bana en mutlu anında aşkı anlatmıştı. Gerçekten mutluydu, içi içine sığmıyordu. Onu hatırladım dün gece. Yağan yağmura camdan bakarken. Hem de öyle bi bakmak ki o, yağmuru izlemenin en güzel halidir benim için. Hani yapmur yağar, soğuk sokağın lambasının sıcak ışığına bakarsın. metrodan çıkan aceleci insancıklar gibi koşuşturur o ışığın altında damlacıklar. canım sıkılmıştı yalnız hissediyordum ve tek aklımda kalan kare o oldu dün geceden.

bahsettiğim kız bana mutluluğu anlatmıştı bir keresinde de. Çok aşıktı, içi içine sığmıyordu. Umutları, hayalleri vardı. Kandırılmıştı çünkü her insan gibi. Güven duyabiliyor, inanabiliyor ve ısınabiliyordu. Şu an çok kıskanıyorum o kızı. Tatlı dilli güler yüzlüydü. Onunla başka bir evrende başka şartlarda tanışsaydım aşık olurdum belki. "olsun yine de mutluyum lan" derdi, hoşuma giderdi.

Sonra o kız herkesin derdini dert edinir, yardım etmeye çalışırdı. En azından dinlemeye çalışırdı. Çünkü dinlemek insana zor gelir. Dinlerken, anlatılan şeyi kendine çekiverir insan ve birden konu dağılır. "sana anlatcaklarım var" demek için ararız dostlarımızı da, "gel bi anlat, sen nasılsın" diyemeyiz işte bir türlü. aklımıza gelmez.

O kız bi kenara, ben en çok buna üzülüyorum işte. Yalnız olmadığımızı sandığımız kalabalıklarda ne kadar da yalnızız aslında. Bir sürü şeyi yaşadığın insan bir anda sikindirik engellere takılan bir yabancı oluverir. Hiç beraber içmemiş yememişsiniz gibi, bazen hiç sevişmemişsiniz gibi, bazen hiç dertleşmemişsiniz gibi ve bazen hiç sevmemişsiniz gibi. Bu sabah koynumda bir kuzu ile uyandım. Eski sevgilimin hediyesi. Bu aralar kuzu hep yatağımın üstünde duruyor. Dün gece de aldım koynuma, sevdim sevdim öyle uyudum. Sonra düşündüm*. İçimde öylesine sevgi var ki bir şeyler için, sadece neye kanalize edeceğimi bulamamış haldeyim. Dün de arkadaşımın kedisini aldım kucağıma, sarıldım. Baktım suratına, sevgi kusacağım adeta.

Sonra o kızı gördüm, mutsuz şu an. Mutsuz olmaktan çok yalnız ve bundan şikayetçi. "insanın kendinden başka dostu yok" diyebildim. "haklısın valla" dedi.

ben de karar verdim, artık insanlara kızdığımda, "allah seni yalnız bıraksın" diye beddua edicem. Gerçekten zor bir şey yalnızlık. ama arkadaşların olmasın demek değil bu. "seni merak eden olmasın" demek.

Mesela şimdi ben yalnızım.

Evet!

ama yine de mutluyum lan ben.

*bu arada size düşünmek kelimesinin manasını anlatacağım bir ara. unutturmayınız.

fonda:yağmur sesi...

istek parça: kazım koyuncu: yalnızlığı anla