Çok değil 3 sene önce, belki 4...
Öyle özlüyorum ki o günleri, o heyecanları, önemsizlikler üzerinde önemle durmayı.
Artık her şey farklı. Sevgiler, aşklar bile farklı. Diyorum ya, "her şey"..
Zamanının en iyi dostları, en sevgili aşıkları, en mutluluk verici şeyleri bugün susmuş, ölmüş sanki. Herkes değişmiş,çok değişmiş... Bambaşka olmuş. Değişmeyen tek şey değişimdir, evet. Ama ben mi değişmedim de o günleri bu kadar içim acıyarak, özlemle anıyorum acaba? Belki güneş bana onlardan farklı doğuyordur kim bilir...
Şimdi susuyorum, o zamanların dostlukları yok ki hiç bir yerde. Oldurmaya çalıştımsa da yok. Belki o zamanların heyecanı, gelecek kaygısının azlığından, önünü görmemekten ya da görmemek istemekten kaynaklanıyordur.
Ama benim hayatımda veya bambaşka bir şehirde veya hayatta bu tip bir gençlik yaşamadıysa bir kişi, eksiktir biraz...
Şimdi en acısı ne biliyor musun, bunları anlatacak kimsem yok. Çok insan var ama bu dünyada... Bu dünya değil ki işte bahsettiğim, köşeli bir dünya belki. Yok kimsem yok.
Olanlar ve ben, herkes başka bir yere dağıldı. Belki onlarda ya da bazıları da benim gibi düşünüyordur. "Kimse kalmadı o günlerden bana"diyordur. Belki de...
Buna sevinirim işte :)
Gel bak,bir elimde gökyüzü var hala,
Ötekinde kayıp giden yıldızlar la la la laaaa....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder