Bir Çocuk Sevdim

Bir çocuk gördüm uzaklarda

Gözleri kederli hatta korkulu

Her şeye rağmen biraz gülümsedi çocuk

Sıcak sade ama biraz kuşkulu

Bir çocuk sevdim uzaklarda

Sanıyordum ki onun özlemi de buydu

O ise bir bakışta beni örtülerimden

Yalnızca ve yalnızca duygularıyla soydu

Ben böyle yürek görmedim böyle sevgi

Şimdi çocuk büyümekte günbegün

Bütün hüzünleri okşadı birer birer

Gizli bir ümide sarılarak biraz küskün

Bir çocuk gördüm uzaklarda

Biraz çocuk biraz adam biraz hiçti

Ellerinde yaşlı zaman demetleri

Daha önce denenmemiş yeni bir yol seçti

Bir çocuk sevdim uzaklarda

Bir elinde yarın öbür elinde dün

Erken ihtiyarlamaktan sanki biraz üzgün

Dünyanın haline bakıp güldü geçti

bu şarkıyı dinliyorum son zamanlarda ve sıkça. Bana hatırlattığı bir çocuk var ve uzaklarda. Yanımda olsa bile yine de uzak ne yazık ki. Eskiden yakındık, kuru fasülye pilav gibiydik. Ama değer bilmedik işte, kırdık hoyratça. Bitti gitti...

Ama ne zaman dinlesem bu şarkıyı, özlerim onu...
Şimdi ki gibi...
Özledim seni çocuk...