belki de hiç ses yoktu varlıkta.
belki de o sesler bizim onları kullanırken canlarını yaktığımız için yükselen sesleriydi, çığlıklarıydı... martının sesi değildi belki, havanın yırtılışıydı.
siz bilir misiniz gülün sesini. bir gül yırtılırsa çığlık atar, bilir misiniz? bir gül sessizce solar ama çığlık çığlığa yırtılır. bir sandalye üstünde oturduğunuzda sesi çıkmaz da, kırdığınızda bağır küt diye. "küt" sandalyenin çığlığıdır; "güm", bombanın.
bilmezsiniz.
kalp kırıldığında ise şöyle bir ses çıkar...
siz bilmezsiniz, bilmeyiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder