dünyaya döndüm epeydir. belki bundandır yazmamam. yazamamam. geçmişte özlemini duyduğum hemen her şeyi elde ettiğimden, içime sindirdiğimden. mutluyum lan işte kısacası. aşkitos doritos panços diyorum sevgilime, o gülüyor.
o gülünce bulutlar aralanıyor. soğuk bir kış gününü yaza çeviriyor. o gülünce sanki bir yerde bir kaç kedi doğuyor ya da bir çocuk gülüyor katılarak. o şaşırınca ağaçlar hışırdıyor ve o bakınca bana, çenesinin altındaki minik gamzesini göstere göstere bana bakınca içimdeki kasabaya bir meltem ulaşıyor, ürpertirken dinlendiriyor...
koskocaman bir sokak köpeğinin "oğluuum" sözüyle sırt üstü yuvarlanmasını bilirsiniz, o köpek benim. alenen bir sokak köpeğiyim. itik, yitik. o bana sesleniyor, "gel" diyor. bahçesine alıyor beni. kimselerin girmediği evine giriyorum, yatağına karışıyorum onun. dolaplarına eşyalarımı, mutfağına çeşnilerimi dolduruyorum.
bir öğle vakti, sigara ile bira uzatıyorum ona ve yanına oturuyorum. diyorum ki "bize". cam cama sürtüyoruz şişelerimizi. cam cama değil cancana halbuki yıllardır, görmezden geliyoruz.
sonra jason mraz çıkıyor, ben dans ediyorum. o gidip ekmek alıyor.
sonra bana soruyorlar "neden yazmıyorsun" diye. nazar değer, korkuyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder