taze durmayı unuttuğuN şu şubat gününde,
Sen nasıl naif olsaN?
söylediN pek ince işlerSİN Sen;
Ben bakar, dalar, konuşur ve şahlanırIM.
birden susturduN tüm dünyayı Ben konuşAYIM diye,
nasıl sağırIM kendiME ilk defa toslayınca bir incelik abidesine,
yarattıM yenisini...
bildiğiN tüm küçük hayatlar yıkık ya,
Ben onarAMAM istemeZSİN.
sevdiğiM O gözler sessizse, inan çok çok uzakta gerçeğiN...
koşUP durAYIM, iyi ölü renkleri arasında bu gezegenin,
her şeye sahiBİM...
emin ol bu içtenlik BeniM,
Sen zaten yaşarken bambaşka bir alemde..
bildiğiN tüm küçük hayatlar yıkık ya,
Ben onarAMAM istemeZSİN.
sevdiğiM bu gözler sessizse, inan çok çok uzakta gerçeğiN...
Ben küçük prensiN, varlığıMla fethettiM mi sandıM garip dünyaNı?
boşa saydıM, bak, bunca beden zaferde Seninle yıllar sonra...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder