şu an olayın içeriğini ve diziyi bilmeyenler için biraz yabancı olsa da paylaşmadan edemeyeceğim. dünyada en zor şey bir insanı gerçekten affetmek olabilir. ama bu karenin benim kafamda ve kalbimde uyandırdığı şey bu değil. bir insanın başka bir insan için "beni mutlu ediyor, beni en çok o mutlu edebilir, beni o tamamlayabilir" demesinin ardından, aynı insanın aynı insan için "yine canımı yakacaksın" demesi hayatın okkalı bir tokadıdır. nasıl olabiliyor bu? nasıl en çok istediği, bir şekilde, en istemediği oluyor.Oruç Aruoba şöyle buyurur: "hayatta en fazla yakınlık duyacağın kişiler, senden uzaklaşmayı en çok isteyecek kişiler olacaktır." evet iki kişiden birini açıklar bu belki. sebebini değil ama durumu açıklar. şimdi bu yazıya en uygun şarkı Mehmet Güreli'den gelsin; Yalan. yok ben şarkı sevmem, şiir olsa ne de güzel olur derseniz, bu yazıya uygun olmasa da, bana serbest çağrışım yaptıran Cemal Süreya'nın ta kendisidir derim; Düello.
he bu yazıdan ne anladık, ya da yazar burada neye sesleniyor? bir amaç yok, sadece içgüdü diyelim, duygusal kusma diyelim.Sadece aşamadığım bir soru var yıllardır, hem yaşadığım ilişkilerde hem de etrafımdakiler de. Nasıl "sana aşığım" dediğin insana "senden nefret ediyorum" diyebilir ki insan? nasıl kötülüğünü ister. onca paylaşımı nasıl siler? ya da sildirir diyelim. çok nankörce ve insanlık dışı buluyorum. Görüşmemeyi anlıyorum, silmeyi anlamıyorum.
bu da böyle bi anımdır. ay lav arizona ay lav callie.
ay lav mi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder