şu dünyada nefret ettiğim bir tek şey varsa, o da kötümser ve sürekli mutsuz insanlardır. Sürekli neden ben bu dünyaya geldim tripleri, neden mutsuzum, öleydim de kurtulaydım falanlar filanlar. atla lan sıkıyorsa camdan, atla kurtul madem. bir şey diyeceğim de, hayat tüm bunlarla uğraşacak kadar, bu denli mutsuz ve acılı olacak kadar uzun ve verimli değil. bunu biliyorsunuz değil mi? bi gül ya, bi gül, bi sempatik ol lütfen ama...

hep bi mutsuz, hep dünyanın yükü omuzlarında, hep sen yaralanmışsın, hep sen acımışsın. annen en çok sana kızmış, sevgilin en çok seni aldatmış, baban en çok seni dövmüş, dostların hep sana kazık atmış...

siktir be...
yormayın insanı.

1 yorum:

Duygu Tekinel dedi ki...

al benden de o kadar.