güldüğüme bakma blog, çok fena çok oldum şimdi. anlatacak değilim. ama çok pis kırıldım yine ben ya. çok pis kırıldım, döküldüm. kısa sürdü, ama acıttı bi kere yahu. ve bir kez daha döve sike öğretti hayat. ite kaka, vura dağıta. tükürüğüm kanlı yine sevgili dünya.
ve ben artık emin değilim iyi miyim salak mıyım?
ve yine soruyorum kendime, "neden?" diye.
niye bana bu ceza?

ama ne yapacağım biliyor musunuz? hepinizin inadına her bir kırığımı saklayacağım, her bir çürüğümü, her bir izinizi sizi orospular, her bir kazığınızı şerefsizler...

her biri için bir ağaç dikeceğim ve unutmayacağım asla, affetmeyeceğim de.


"ben hiç haketmedim ki böyle unutuluşu"

Hiç yorum yok: