SAPOZHKELEKH | küçük prens buradaydı...

kötü günümde benim yanımda olup sualsizce beni dinleyebilecekken, bir tekme daha vuran kişilerin mutluluğuyla mutlu mu olmalıyım, beddua mı etmeliyim, kendi haline mi bırakmalıyım?
yoksa gözlerine baka baka, onların bana yaptığı gibi şen kahkahalar atarak "ay canım, kankam, unutuldu gitti, herkes beni sikiyor zaten sen siksen nolur şekerim, yabancı mısın?" mı demeliyim?
çok şey öğrendim geçen bunca zamanda. benim yanımda olduğunu sandığım zamanları özlemiyor muyum sanki? deli gibi özlüyorum. ama bir şey koptu içimden, kopmuş dün anladım...