en zoru da bağırmak isteyen bir kalbi susturmaya çalışmak...


gün usulca karardı penceremde,
gece oldu lambaya bakıyordum,
camda yalnızlığı gördüm derinde.
baktım ki başıboş sokak, mutsuz.
taş kesilmiş yüzümde, ellerimde...

vay benim alınyazım, ıssızlığım.

oktay rıfat

Hiç yorum yok: