huzurlu oturduğumuzu sandığım anda bir rüzgar girdi aramıza. Çok korktum, soğumuştuk. Ona "neden" diyordum; kendime "her şey bu kadar güzel olamazdı zaten" diyordum. önce sustu sonra "yok bir şey" dedi.
sonra sarıldı bir şeyler söyledi... Tam olarak söylemek istediği şey, buydu...
"peki" dedim. İçim rahatladı...

Hiç yorum yok: