Alkol almıyorum, 1haftayı geçti. Alkolik değildim de içiyordum işte. Alkol almanın, sarhoş olmanın en güzel yanı insanları "iyi" sanmamı sağlaması sanırım. Benim kafam güzelse, herkes güzel oluveriyor. Kimse bana ve kimse hiçbir şeye zarar vermezmiş gibi geliyor. Tanıştığım kadınlar, adamlar... Aslında "insan özünde iyidir be" demek istiyorum ama bunu reddettiren şeyler var hayatımda. Görüyorum, okuyorum... Psikoloji biliminin gücünü asla yadsımam ama her şey çocukluğa inmekle olmuyor bence. Bu işte bir itlik var. Çözemedim, bilemedim. Ayıkken her şey daha kötü değil ama... Bilmem ki ya...
Tuhaf...

Hiç yorum yok: