iyi pişmiş et kıvamındaki sohbeti bölmek istemedim. ama tadı damağımda kaldı bilesin, iyi ki de varsın göt!
ayrıca bu salak halimi seviyorum tamam mı?
ezik mezik diyorum ama seviyorum.
kaybedenleri sevdiğimi söylemiştim, ben de bi kaybedenim hem.
hıh.
björk'üm geldi; björk öpsün beni.
"hayatta nirvanaya ulaşmak da var yere düşmek de."
evet, bu mesaj otobüseytken yardı beni.
işte bir şekilde geçiyor günler.
bazen bir gözyaşı asılı kalıveriyor gözbebeğimde, boğazımda bir yumruyla beraber;
bazense gülmekten yerlere düşüyorum.
bildiğin düşmek, pata küte.
hayat da bu bu değil mi zaten...
bak yine çözdüm hıh.
okulumu ve sakaryadaki evimi özledim, öğrenci evimi. acıkıp dolapta hiçbir şey olmadığını görmeyi. ama içkimizin hiç eksik olmadığı günleri özledim.
özlediğim bir çok şey gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder