SAPOZHKELEKH | küçük prens buradaydı...

hala saklı bir yerde o görmediklerin, hiç bilmediklerin, içimdeki acılar.
hala kaldı bir yerde o hissetmediklerin, hiç sezmediklerin, içimdeki aşk.
geçmişi hatırlatır bu yağmurlar, bu yağmurlarda kaybetmiştim seni.
ve karanlığı hatırlatır bu rüzgarlar, bu rüzgarlar alıp gitmişti benden seni.
ve şimdi sokaklar yalnızlığa çıkar, yıldızlar gökyüzüne.
gece olunca bir şeyler çöker yeryüzüne, soğuk, ıssız, sessizce.
neden hep pencerede bekleyince daha çabuk gelir sanır o bekleyenler?
neden o kaldırımlarda yüzlerini göremediğim insanlardan biri sanırım seni?
sen bilmezsin nasıl olur insan, nasıl olur aysız gece, yalnızken.
üşüdüğünü sanırsın aniden, ağladığını duyarsın birinin içinde hıçkırarak sessizce.