Dün gece huzurumla uyuyordum, huzurlu uyumuştum gerçekten. Sevgilim güzel güzel şeyler yazmıştı bana. Güzel mesajlarıyla ve 2 gün sonra görüşecek olmanın keyfiyle attım kendimi uykunun kollarına. Ardıma attığım acılarım ve kalbimde yaralarım vardı elbette. Ama bir süreliğine yumuşatmıştım işte ne bileyim. Uyuyuverdim. Sonrası rüya...
Bir tahta perdenin ardında Latika varmış. Görmedim, sadece orda olduğunu biliyorum. Bir ses var, şarkı gibi. Latikanın sesi değil ama o söylüyormuş. Şöyle diyor...


"hınzır kuşku
hadis komşu
dikkatli ol
bu çocuk başka.
bilmiş zaman
zarar ziyan
uzak durun
bu çocuk başka.
talihin yorgun kuşları
şehvetin kırık dişleri
kaldır hantal geceni
saldır şimdi
çabuk ol
beni hemen süsle
iştah uyan tenimde...
dönemez,
beni ölür sanmıştı.
dönemez,
buna alışacak.
dönemez,
bana bi söz vermişti.
dönemez,
bu söz tutulacak."


Allah hayırlara çıkarsın dedim.
Bunun nesi hayır olur bilemedim...

saatler sonra gelen edit: dünyanın hayrı mı kalmış.
olsun, son bir kez acıt.

Hiç yorum yok: