...
öyle kal...
öyle kal...
Çok mu zor,bu kadar mı zor
Başlamak bir aşka kollarında
Kavuşmak dudaklarında
Teninde biraz kor kaldıysa tutkularıma?
Ne biçim bir aşk bu?
Bakıyorum gözlerine görüyorsun
Tutuyorum ellerini, tutuyorsun sen de
Ne kaldı o zaman geriye?
Döndür! Sapmayacak sandığım yolumdan beni döndür!
Söndür! İçimde yanan bu kör inadı aşkınla söndür!
Hadi beni döndür,yolumdan döndür.
Bu resim küçük prensin evine döndüğü sahne...
Sonra burda 24 yaşımdayken ofiste oturmuş Duygu'yla dedikodu gani geçinip gülmekten koparken birden aklıma geldi Küçük Prens. Netten araştırdım, yorumlarını okudum falan derken kitabın linki geçti elime. Üşenmedim okudum. İyi ki okudum. Gerçekten de önceki 2 denememde ya okumamışım ya boş boş bakmışım harflere. Çocuk kitabı diye geçiyorsa bir yerlerde bu kitap ben söyleyeyim, değil. Beni benden aldı, savurdu çöllere, yıldızlara, kuyu başlarına... Uzun uzun anlatıp kafanızı karıştıracak değilim. Tam tersine bir de iyilik yapacağım; http://www.kucukprens.org/
aman unutulmasın: "En önemli şeyleri gözler göremez." dedi Küçük Prens...
