Hiç bir şey istemiyorum ve hiç kimseyi. Bir anda hayatıma öylesine girdin ki, tüm boşluklar doldu. Tüm doluluklarsa hızla değişti.Ardıma hiç bakmıyorum.Bakar gibi yapıyorum, gülüyorum ve önüme dönüyorum,sana dönüyorum,sana bakıyorum.
Huzurluyum sadece. Başka da hiç bir şeye ihtiyacım yok. Başkasına anlatmaya da ihtiyacım yok. Çok şey olmuştum da hiç böyle olmamıştım; hiçbir şeye böyle yaklaşmamıştım, bilmemezlikten gelmiştim.Ama şimdi?
Şimdi her şey farklı...
Hiç olmadığı kadar güzel.
Bu normal olamaz, bu yalnızca mucize olabilir...
nefesim nefesine...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder