ben de insanım işte, aklımın iplerini salmış bulundum...
herkes üzüldü galiba,"yine mi mahvettim" diye düşünmüş bulundum.
kaybedecek bir şey kalmadı,tek bildiğim bu...
hiç bir şey bir sonuca varmasa da, içimdeki huzur kelimelerle tarifi imkansız bir hal aldı...
her şeyi söyledim, içimde bir şey kalmadı...
rahatım sadece...

fonda mazhar alanson - yandım

Tanrı'ya Benzeyen Adam vol.2

Bir zamanlar aşık olduğum adam Tanrı'ya benziyor.Bir kez daha farkettim bunu. Aslında onu hep yüceltir, mükemmel görürdüm de, Tanrı'ya benzetmek hiç aklıma gelmemişti.Bir yapbozun parçası gibi oturdu zihnimde bu sıfat ona. Evet, bir zamanlar sevdiğim adam Tanrı'ya benziyordu.
Kucağında büyümüş, belki hayatımın en önemli kararlarını vermiştim o benim dünyamdayken. Hala dünyamda da, hani dünyamın merkezindeyken. Okuduğu kitaplara, dinlediği müziklere hayran kalırdım. Her şey çok hızlı başlayıp çok hızlı bitti. Bitti mi?
Cevapsız sorular... Ama ben soruları kaldırdım hayatımdan; cevaba ihtiyacım yok bu yüzden.
Bütün duyguları yaşamıştım onunla;ilgi, alaka, "hoşlaşma", sevgi, aşk, acı, hüzün, kıskançlık, korku, sevinç, heyecan, nefret, kin... Evet çok yordum hem onu, hem kendimi; o da beni...
"Her zaman daha iyisi vardır." derdi sıkça, saçma örneklerle olmadığını söylerdim, gülerdik; gülmek bize yakışırdı.
Dedim ya, o Tanrı'ya benzerdi, bizim acımız da gülmeye benzerdi. En ciddi, en karmaşık, en hüzünlü konuşmalarımızda bile gülerdik, küserdik ama kırmazdık. Acıtırdık,ağlatırdık, aslında kırardık da. Ama yine gülerdik.
Hep inandım ona ben. Her dediğini sorgusuz sualsiz kabullendim. Eleştirmedim değil ama zihnme de kazıdım. Tanrı'ya inandığım, sorguladığım ve kazıdığım gibi...
Her şey bir kış gecesi ansızın yaşandı.Eğer kader varsa, Tanrı onu bana yazmıştı. Eğer kader değil de rastlantı varsa, biz şanslı çocuklardık.
O, Tanrı'ya benziyordu. Şimdi o kadar benzemiyor. Biraz havası var belki. Bu yazıyı kısa aralıklarla yazıyorum.Aralarda da şarkılar dinliyorum.Yaşadıklarımızı hatırlamaya çalışıyorum; gözümün önüne geliyor, gülüyorum. "Oturup konuşsak keşke bunları" diyorum, biliyorum, bir gün konuşacağız da...
Hataysa eğer, ikimiz de yaptık. Hatta ben hala yapıyorum.
Bir zamanlar aşk olduğum adam Tanrı'ya benziyordu. Anılar, akılda kalanlar Tanrı'yla yaşanmışçasına mükemmeller. Onun omuzları geniş, bilekleri inceydi. Şimdi yanımda olsa sarılıp uyurdum, tüm sarılmamışlıklarımı temize çekerdim.
Hiç Tanrı'yla kavga eder misiniz? Hayır.Sadece isteriz ya da isyan ederiz. Ben de öyle yaptım, bir de inandım sorgusuzca. Onu Tanrı'ya eşdeğer görecek değilim elbet;ama o bir şeye benziyorsa, bu Tanrı olmalı.
Tüm duyguları kalbim ağzımdan çıkacakmışçasına yaşatan adam, Tanrı'nın dünyadaki aksi, en büyük maceram, en güvenilir destekçim ve en güzel hikayem...

...teşekkürler, büyüdüm seninle!

Tanrı'ya Benzeyen Adam vol. 1

en aşık olunası adam, Tanrı'ya benzer.
ve sen Tanrı'ya benziyorsun. Benim gözümde pürüzsüz bir elmasa o kadar yakınsın ki, sana yaklaşıp bir pürüz göreceğim diye korkuyorum.
Çünkü sen Tanrı'ya benziyorsun.
Seni mükemmel olarak hayal ediyorum hala.Görüşmeyeli ne kadar oldu? Çok değil mi?...
Aklımdasın hala. Dalgalar kıyıya vurduğunda, Nazan Öncel çaldığında, rüzgar çıktığında, sıcak olduğunda.
Sen Tanrı'ya benziyorsun.Mükemmel bir şey olabilir mi?
Olur, o sensin.
Öyle kal...
Seni şimdi düşündüğümde, her şeyi daha fazla hazmetmiş hissediyorum kendimi. Şimdi yüzünü görsem ne olurdu, sarılsam sana nasıl olurdu merak ediyorum. Bilmek ya da yapmak için değil, merak etmek hoşuma gittiği için. İmkansızlığın paslı tadı için. İmkansız olmadığını bilip, öyle hissetmek için...
Sesini dinlemek için aradığım gün geldi şimdi aklıma,işte yarattığı bu gülümseme için...
Sarılmam gereken zamanda sana sarılmadığım için pişmanım biraz. Şimdi yanımda olsan tüm o günlerin acısını çıkartırdım.
Neyse...

Tanrı'ya benzeyen adama...

fazla bir şey bilmek istemiyorum, konuşmak da..
sadece sarılıp uyusam sana,sadece uyusam, sadece sarılsam...
sonra her şey bitebilir...
hiç üzülmem vallahi.
hani yıllar önce sana sarıldığımda demiştin ya, "şu an ölsem üzülmem"
işte bana sarıl bi kere, inan ben de üzülmem o andan sonra...

fonda, nil - bu mudur?